امیرعبدالرضا سپنجی مطرح کرد:
در جامعه ما فقط یک عده‌ی خاص آزاد هستند/ صداوسیما هر سدی را می‌شکند/ غیرخودی‌ها برای رسانه‌ی ملی بیخودی هستند!
یک استاد علوم ارتباطات با اشاره به عملکرد سازمان صداوسیما در تخریب دولت، آن را نشات گرفته از نگاه سیاسی حاکم بر این رسانه عنوان کرد که می‌تواند در آینده به آنارشیسم رسانه‌ای در کشور منجر شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، امیر عبدالرضا سپنجی (استاد علوم ارتباطات) با اشاره به سیاست جدید سازمان صداوسیما در تخریب اشخاص و افراد در قالب نقد گفت: هر رسانه‌ای وقتی که منویات خاصی را مدنظر دارد بر اساس آن کارهایش را پیش می‌برد. وقتی یک رسانه‌ای کارهایش را بر اساس منافع سیاسی پیش ببرد، طبیعی است که به همین سمت تخریب پیش برود. وقتی کارکرد اجتماعی و فرهنگی و رسانه‌ای و آموزش تلویزیون نادیده گرفته می‌شود طبیعی است مواردی شبیه به حواشی برنامه زاویه هم درون آن زیاد دیده می‌شود. این رویکرد هم می‌تواند عمدی باشد و هم به صورت غیرعمدی و بر اساس یک ساختار غلط شکل بگیرد. البته که ما کار بدون فکر نداریم و حتی کارهای ناخودآگاه هم در بطن خود یک خودآگاهی دارند که بر اساس آن جلو می‌روند. سالهاست که در صداوسیما این روند را می‌بینیم و از دهه ۷۰ تا امروز بیش از ۹۰ درصد موارد سازمان صداوسیما به همین شکل عمل می‌کند.
وی در ادامه با اشاره به انحصار رفتاری سازمان صداوسیما گفت: اگر همین اتفاق برنامه زاویه در یک رسانه خصوصی و شخصی رخ می‌داد برخوردها با او بسیار تلخ‌تر می‌شد ولی چون سازمان صداوسیما یک رسانه حکومتی است و حاشیه امن بیشتری دارد، البته که توهین به رئیس جمهور و وزرا در تلویزیون کمتر واکنش و تبعات برای مسئولان سازمان دارد اما اگر افراد دیگری از قوای دیگر بودند برخوردها متفاوت می‌شد.
این استاد دانشگاه درباره رویکرد یکسویه صداوسیما در اتهام زنی و ندادن فرصت به طرف مقابل گفت: بارها پیش از این هم شاهد بودیم که صداوسیما نسبت به اتهام‌های مطرح شده خودش را مسئول نمی‌داند و اجازه دفاع به طرف مقابل نمی‌دهد. همه به خوبی به یاد دارند که در مناظره‌های سال ۸۸ انواع اتهام‌ها زده شد و هیچگونه برخوردی صورت نگرفت و اجازه دفاع داده نشد. درحالیکه این حق هر کسی است که بر اساس قانون مطبوعات وقتی اتهامی زده می‌شود امکان پاسخگویی و درج پاسخ وجود داشته باشد. مجری زاویه می‌گوید آزادی بیان وجود دارد و بر اساس آن مهمان این حرف‌ها را زده است. آزادی بیان برای چه کسی؟ بر چه مبنایی؟ اگر این آزادی بیان برای همه وجود داشت، می‌توانیم بگوییم فرصت یکسان داده می‌شود. ولی وقتی تریبون تنها در اختیار یک طیف فکری خاص است این معنای آزادی بیان نیست و ادعای بی‌ربطی است.
سپنجی درباره مفهوم آزادی بیان گفت: آزادی بیان معنی‌اش آزادی مخالف و منتقد است. طبیعی است که وقتی کسی موضع اپوزیسون و حاکمیتی را مطرح می‌کند، طبیعی است که آزادی بیان برای او بی‌معناست چون او دارد از همان تریبون برای خود تریبون و در خدمت تریبون طرح بحث می‌کند. وقتی نگاه سیاسی بر همه چیز سایه می‌اندازد آنوقت ادعای اینکه همه آزاد هستند بی‌اساس است. در حال حاضر فقط یک عده آزاد هستند هر نوع نگرشی را بیان کنند و این برای همه یکسان نیست. الان آزادی بیان مهم است اما مهم‌تر از آن آزادی پس از بیان است که خیلی وقت‌ها نادیده گرفته می‌شود.
سپنجی در پایان گفت: سازمان صداوسیما به دلیل اینکه یک جایگاه حکومتی برای خودش تصور می‌کند خیلی وقت‌ها از قانون تخطی می‌کند و هیچ نهادی هم امکان نظارت جدی بر روی رفتارهای آن را ندارد. این امر فضای رسانه‌ای کشور را دچار هرج و مرج می‌کند کما اینکه الان شاهد هستیم این اتفاق افتاده است که در نهایت به آنارشیسم رسانه‌ای منجر خواهد شد. رسانه‌های دیگر دست و پایشان برای ابراز نظرات و دیدگاه‌های مختلف بسته است اما سازمان صداوسیما با یک نگاه افراطی خاص هر سدی را می‌شکند و هر مسیری را می‌رود.
وی افزود: یکدستی نگرش‌ها در سازمان صداوسیما این پیام را برای جامعه دارد که عده‌ای در دایره تعریف جناحی خودی هستند و بقیه غیرخودی و به اصطلاح برخی طنزپردازان بیخودی هستند! عملا این فضا باعث دودستگی می‌شود و هر فعالیتی را از جامعه سلب می‌کند و شاهد آن خواهیم بود که جامعه نسبت به رفتارهای کلان احساس سرخوردگی داشته باشد.
