اولویت سیاست خارجی آمریکا، بهبود روابط با ایران است/ در بحران کرونا، همه کشورها باید به یکدیگر کمک کنند/ زمان برای رسیدن به توافق به سرعت در حال گذر است

شارون وینر، استاد روابط بین‌الملل و علوم سیاسی دانشگاه آمریکایی واشنگتن است وی در گفت‌وگو با ایلنا به بیان نظرات خود در مورد تنش در روابط ایران و آمریکا و آینده برجام پرداخت:

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که برخی کارشناسان معتقد هستند بازگشت به برجام و کاهش سطح تنش با ایران در لیست اولویت‌‌های ایالات متحده قرار ندارد، گفت: از منظر سیاست آمریکا در قبال ایران، من واقعاً فکر می‌کنم بهبود روابط با ایران و بازگشت به برجام اولویت دولت بایدن است اما همچنین معتقد هستم با توجه به اوضاع سیاسی داخلی در ایالات متحده، دولت جدید باید با احتیاط پیگیر احیای برجام باشد زیرا اختلافات شدیدی در مورد اینکه آیا این بازگشت به برجام  سیاست عاقلانه برای ایالات متحده است وجود دارد.

وی ادامه داد: در حالی که فکر می‌کنم طرفداران بایدن نسبت به تقسیمات سیاسی ایالات متحده بسیار آگاه هستند اما من نگران این هستم که آنها نسبت به  ایران  آگاهی نداشته باشند. به نظر من، برجام شایستگی زیادی داشت و دولت بایدن باید مایل به صرف مقداری سرمایه سیاسی برای پیوستن به آن باشد.

وی افزود: اینکه چه کسی باید اول به اجرای کامل تعهدات خود برگردد اهمیت کمتری نسبت به این دارد که همه برای بازگشت تلاش کنند. اگر هر دو طرف منتظر حرکت دیگری باشند، این بدان معناست که به هیچ وجه برجام  احیا نمی‌شود  و این برای همه طرف‌ها بد خواهد بود.

شارون وینر گفت: به نظر من، بیماری همه گیر یک بحران انسانی است و ایالات متحده و همچنین سایر کشورها باید بیشترین تلاش خود را برای تقسیم واکسن با دیگران انجام دهند. کووید باید به ما می آموخت که صرف نظر از اختلافات سیاسی، ما انسان هستیم و انسان‌ها وظیفه دارند به یکدیگر کمک کنند.

وی  همچنین در خصوص تداوم عملیات‌های نظامی در خاورمیانه از سوی دولت جدید آمریکا گفت: به نظر می‌رسد استفاده از نیروی نظامی بایدن در سوریه مخاطبان داخلی ایالات متحده را هدف قرار داده است؛ دولت وی فکر می‌کند برای ورود مجدد به توافق هسته‌ای باید سخت به نظر برسد. البته فکر می‌کنم این رویکرد  فرصت‌ها را از دست می دهد. به نظر می رسد هر دو طرف باید سخت به نظر برسند اما به نظر نمی‌رسد که آنها درک کنند که چقدر  این وضعیت احتمال  بازگشت به توافقی  که سود خالص است را  کاهش می دهد. نگرانی من این است که زمان برای توافق  به سرعت بگذرد. جناح‌های سیاسی داخلی در ایران و آمریکا که مخالف این توافق بودند هر دو در حال جمع آوری طرفدار  هستند بنابراین زمان  برای توافق کمتر می شود.