در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
چرا قنات‌ها جایگزین انتقال آب از خلیج فارس نمی‌شوند؟
یک محقق تامین آب با بیان اینکه با تنظیم قانون چاه به جای قنات طومار قنوات ارزنده را در هم پیچیده‌ایم، گفت: انتقال آب از خلیج‌فارس با همه اعتبارات برحسب ریال، دلار و یورو راه‌اندازی شده، قنوات هم با قیمت جان انسان‌هایی که از نسل نیاکان و اجدادمان.
حسن اشرف‌گنجوئی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره وضعیت آب در استان کرمان و لزوم استفاده از قنات‌ها و توجه به راهکارهای پیشنیان برای تامین آب اظهار داشت: کار قنات و قنات‌داری در عصر و زمان خود با ارزش و اهمیت بوده و امروزه هم از آن بعنوان بدعتی پایدار یاد می‌کنیم. اما موضوع این است که امروز هیچ توجهی به این منبع مهم تامین آب نمی‌شود، حتی یک واحد درسی، فناوری قنات و قنات‌داری در رشته‌های تحصیلی دانشگاهی گنجانده نشده است، تا ضمن پیدا کردن شناخت علمی و به روز کردن آن، راهکارهای توسعه آن بررسی و به کار گرفته شود.
وی با بیان اینکه با تنظیم قانون چاه به جای قنات طومار قنوات ارزنده را در هم پیچیده‌ایم، افزود: در شرایطی که می‌توان با سامان‌دهی و احیاء قنوات استان کرمان کانون‌های تمدن روستایی و به موازات آن تولید را معنا کرد، مورد توجه هیچ ارگانی قرار نمی‌گیرد.
این محقق تامین آب تصریح کرد: در حال حاضر دو هزار رشته قنات دایر در استان کرمان وجود دارد که با بررسی‌های کارشناسی دقیق اثبات شده که با احیاء و مرمت آنها بطور میانگین می‌توان آبدهی آنها را تا سی لیتر در ثانیه افزایش داد، یعنی می‌توان 60 هزار لیتر در ثانیه یا 60 متر مکعب در ثانیه آب در مکان‌هایی که روستائیان سابقه سکونت و زندگی دارند به دست کشاورزان رسانده و بدین ترتیب به کار حاشیه‌نشینی، بیکاری و همه معضلاتی که بدنبال بیکاری ایجاد شده خاتمه داد.
وی با انتقاد از انتقال آب به کرمان از خلیج‌فارس گفت: به چه قیمتی با انتقال آب از خلیج می‌توان آبی مثل قنوات را به استان کرمان وارد و بین دو هزار کانون زندگی که با همین قنات‌ها تبلور یافته بودند، توزیع کرد؟
گنجوئی با بیان اینکه آب باید بر حسب لیتر بر ثانیه تشریح شود، خاطرنشان کرد: بیان احجام برحسب متر مکعب و جا خالی گذاشتن زمان که بر حسب ثانیه، ساعت، شبانه روز و یا سال، خود معضلی است که مدعیان علم و دانش بصورت گذرا برای تکمیل صورت تبلیغاتی استفاده می‌کنند.
وی تاکید کرد: انتقال آب از خلیج‌فارس با همه اعتبارات برحسب ریال، دلار و یورو راه‌اندازی شده، قنوات هم با قیمت جان انسان‌هایی که از نسل نیاکان و اجدادمان بودند، راه‌اندازی شدند اما مسئولین امر برای این میراث گرانبها ارزشی قائل نیستند و طرحی برای بروز کردن آنها تدوین و اجرا نمی‌کنند.
